เพื่อที่จะเข้าใจสิ่งนี้ ขอให้คุณเดินไปร้านขายเนื้อสด จะเป็นไก่ หมู วัว ก็ได้ จากนั้นให้คุณย้อนมองดูเนื้อบนร่างกายตัวคุณเอง แล้วลองเปรียบเทียบกันว่า เนื้อที่วางอยู่บนเขียงกับเนื้อของคุณต่างกันอย่างไร
สิ่งที่ทำให้มันต่างกันก็คือ ไม่ว่าคุณจะทำอะไรกับเนื้อบนเขียง มันก็จะไม่สามารถรู้สึกอะไรได้อีกแล้ว
แต่ถ้าเอามีดมาหั่นแขนคุณ สิ่งสำคัญที่จะเกิดขึ้นไม่ใช่เลือดที่พุ่งออกมา แต่เป็นความรู้สึกที่เนื้อของคุณที่รับรู้ได้จากการถูกกระทำ การมีความรู้สึกตัวคือการบ่งชี้ว่ามีชีวิต
ความรู้สึกที่เนื้ออวัยวะของคนเราถูกทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยอะไรก็ตามเป็นความรู้สึกของขันธ์ห้า ความร้อน ความหิว ความโกรธ มันรู้ผ่านกล้ามเนื้อของอวัยวะต่างๆที่ประกอบเป็นตัวเรา สิ่งเหล่านี้ไม่ต้องมีสติปัญญาอะไรคนเราก็รู้สึกได้เอง
แต่ว่าธรรมชาติของเนื้อคนเรามันไม่ได้กระจอกแค่นั้น มันไม่กระจอกยังไงขอให้คุณวางแขนของคุณไว้บนโต๊ะ หรือปล่อยห้อยไว้เฉยๆ แล้วคุณจงสังเกตมันอย่างตั้งใจ คุณจะพบว่า เนื้อของคุณในทุกอวัยวะภายนอกและภายในที่ประกอบขึ้นเป็นร่างกาย จะปล่อยความรู้สึกบางอย่างออกมาอยู่ตลอดเวลา และความรู้สึกนี้ไม่ได้เกิดจากการที่มีสิ่งใดเข้ากระทำให้มันรู้สึก แต่กล้ามเนื้อที่มีชีวิตจะปล่อยความรู้สึกประเภทนี้ออกมาตลอดเวลา ความรู้สึกแบบนี้มีในคนทุกคนไม่ยกเว้น แต่ที่ไม่สามารถรู้สึกได้ทุกคน เนื่องจากมันจำเป็นต้องมีปัญญาที่ฝึกมาถึงจะเข้าใจความรู้สึกนี้ได้
และเนื่องจากว่าความรู้สึกนี้ไม่ได้เกิดมาจากการถูกกระทำให้เกิด แต่เนื้อคนเรามันปล่อยความรู้สึกนี้โดยธรรมชาติของมันเอง มันจึงเป็นความรู้สึกที่ไม่สุขที่ไม่ทุกข์ และสมองไม่สามารถบอกได้ว่าคุณกำลังรู้สึกอะไรอยู่ มันเพียงรู้สึกว่ารู้สึก ถ้าสมาธิและปัญญาของคุณเคี่ยวมาดีจริงๆ คุณจะสัมผัสความรู้สึกชนิดนี้ที่เนื้อสมองของคุณปล่อยออกมาได้ด้วย
ทีนี้มาถึงจุดสำคัญกันแล้ว ความรู้สึกตัวระดับพื้นฐาน คืออะไร มันคือความรู้สึกตัวที่ปล่อยออกมาเองตลอดเวลาโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลยของทุกอวัยวะบนตัวคุณ ฟังดูง่ายใช่ไหมครับ แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นหรอก ที่คนเราไม่สามารถสัมผัสความรู้สึกตัวที่ปล่อยออกมาเองอันบริสุทธิ์ที่สุดนี้ได้ เนื่องจากคนเราเข้าไปในความคิดตัวเองอยู่ตลอดเวลา
ตัวความคิดนั้นไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาก็คือ ความคิดที่เกิดขึ้นทุกอัน จะสร้างความรู้สึกของขันธ์ห้าขึ้นทุกอันตามมาด้วย และความรู้สึกของขันธ์ห้านี้จะบดบังความรู้สึกตัวระดับพื้นฐานทั้งหมด แม้ความรู้สึกตัวระดับพื้นฐานจะมีอยู่ตลอดเวลา แต่มันถูกบดบังอยู่ตลอดเวลาจากการเข้าไปในความคิด
ขอเพียงคุณไม่เข้าไปในความคิดอย่างต่อเนื่อง ความรู้สึกตัวระดับพื้นฐานนี้จะปรากฏออกมาเอง และเมื่อมันปรากฏขึ้น การทำงานของระบบไตรลักษณ์ของขันธ์ห้าจะถูกหยุดลง ความรู้สึกตัวระดับพื้นฐานที่เกิดขึ้นจากการไม่เข้าไปในความคิด การเดินมรรคเช่นนี้จะทำให้ขันธ์ห้าไม่สามารถปรุงได้
แม้ว่าคำถามของคุณจะง่าย แต่การที่จะเข้าใจเรื่องนี้ได้จะต้องผ่านความเข้าใจและความเป็นหลายชั้น ในหลายๆเรื่องที่ดูเหมือนแยกกัน แต่มันเกี่ยวโยงกันทั้งหมด และจบลงที่ความรู้สึกตัวและการไม่เข้าไปในความคิด แค่นั้นเองครับ
ขอให้วันนี้สวยงามต่อไปนะครับ
|
|
|
|
|
| |
|
