ขอรบกวนขอคำชี้แนะเรื่องหลักปฏิบัติของหลวงพ่อเทียนหน่อยครับ

ขอรบกวนขอคำชี้แนะเรื่องหลักปฏิบัติของหลวงพ่อเทียนหน่อยครับ     คือผมไม่สามารถตั้งกระทู้ได้ขอรบกวน ผู้ใจดีช่วยตั้งกระทู้หน้าหลักของห้องศานาให้หน่อยครับผม ขอรบกวนขอคำชี้แนะเรื่องหลักปฏิบัติของหลวงพ่อเทียนหน่อยครับ 1.ความรู้สึกตัว ตามความเข้าใจหมายถึงในชีวิตประจำวันตั้งแต่ตื่นนอนมา ไม่ว่าจะทำอะำไรให้รู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลา เดินก็รู้สึกว่าเดิน หายใจ กระพริบตา พูด มือสัมผัสกัน ทานอาหาร เวลาร่างกายเคลื่อนไหวก็ให้รู้ว่ามีตรงไหนเคลื่อนไหว หรือกระทบกันบ้าง ให้เฝ้าดูอย่างนี้ไปตลอด ไม่ปล่อยให้ความคิดจินตนาการไปออกนอกจากนี้ เป็นต้นว่าถ้าเราจะแกว่งแขนติดต่อกัน 1 ชั่วโมงจิตใจต้องรู้สึกอยู่ที่การแกว่งแขนอย่างเดียวตลอดทั้งชั่วโมง ผมเข้าใจถูกหรือเปล่าครับ? 2. แล้วในเวลาที่ต้องใช้สมาธิกับเรื่องใดเรื่องนึง (เวลาที่ต้องทำงานใช้ความคิด จินตนาการ) เช่น อ่านหนังสือเรียน หรือคิดวิเคราะห์เรื่องต่างๆ ใช้หลักการเดียวกันหรือเปล่าครับ คือให้รู้ว่าคิดเรื่องไหนก็ให้คิดแค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว แล้วอย่างนี้การรู้สึกตัวมันไม่ได้ทำให้ความคิดไขว้เขวเหรอครับ (เช่น กำลังคิดแก้โจทย์คณิต แต่ไปกำหนดการรู้สึกตัวที่การเคลื่อนไหวของมือที่จับปากกาแทน) 3. แล้วถ้าเวลากำหนดความรู้สึกตัว แต่ความคิดมันเผลอจินตนการเข้ามาจนได้ (เช่น เวลาอยู่บนรถแล้ว ลูบมือ พลิกมือไปมาหรือฝึกท่าต่างๆ เพื่อกำหนดสติ แต่ดันไปคิดเรื่องทะเลาะกับเพื่อน หรือ ปัญหาด้านการงาน) ใช้หลักอะไรในการตัดความคิดนั้นออกไปครับ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หรือเปล่าครับ คือเฝ้าดูความคิดว่าเรากำลังคิดเรื่องอะไร มีกี่เรื่อง แล้วจัดการกับมันอาจจะเป็นการหาเหตุผลมาลบล้าง หรือมองว่ามันไม่เที่ยงแล้วก็ตัดมันออกไป หรือว่าเวลาที่กำหนดความรู้สึกถ้ามีความคิดฟุ้งซ่านเข้ามาให้ตัดไปเลย ไม่ต้องไปสนใจหรือไปปรุงแต่งต่อยอดมัน พูดง่ายๆคือ อย่าใส่ใจว่าจะคิดเรื่องอะไร มันแวปเข้ามาก็ให้ตัดออกไปทันทีแล้วกลับมากำหนดใหม่ จริงๆแล้วเป็นแบบไหนครับ 4. วิธีปฏิบัติที่ได้ผลดีที่สุดคือต้องทำไปเรื่อยๆหรือเปล่าครับ เช่น ลองกำหนดตั้งแต่ตัวเองตื่นนอนมาเลย แล้วกำหนดในทุกอริยาบท ถ้ามีความคิดเข้ามาต้องตัด แล้วก็กำหนดใหม่ ถ้าเข้ามาใหม่ก็ตัดแล้วกำหนดใหม่อีก ทำไปเรื่อยๆ อย่างนี้ถูกหรือเปล่าครับ ตอบข้อที่ทราบก็ได้ครับ ส่วนตัวเป็นคนฟุ้งซ่าน และชอบคิดวิตกกังวล ย้ำคิดย้ำทำ เป็นปัญหาเรื้อรังมานาน พอมารู้จักคำสอนของหลวงพ่อก่อเกิดสนใจขึ้นมา เพราะเห็นว่าเป็นการฝึกที่ใกล้ๆตัว สามารถทำได้ทันที แต่ก็ยังมีบางเรื่องที่สงสัยเพราะ ส่วนตัวไม่ได้มีความรู้เรื่องธรรมมะมากนัก ขอบคุณทุกๆท่านที่ชี้แนะครับ จากคุณ : entomo62    เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 12:05:25  bookmark เก็บเข้าคลังกระทู้ ส่งต่อกระทู้ พิมพ์ หน้าหลัก กระทู้ก่อนหน้า กระทู้ถัดไป

ความคิดเห็นที่ 2    จากประสบการณ์ตัวเองอย่างเดียวนะครับ ไม่มีตำราหรือครูบาอาจารย์แบ็คอัพ ขอให้ทดสอบเอาด้วยปัญญาของคุณเอง 1 เข้าใจยังไม่ตรงครับ เดินรู้ว่าเดิน ตรงไหนเคลื่อนไหวรู้ว่าเคลื่อนไหว คนโดยมากจะใช้ความคิดไปรู้ หรือบอกตัวเองด้วยความคิดว่า กำลังเดิน กำลังเคลื่อนไหว มันยังไม่ถูกต้องครับ แต่ รู้ อันนี้หมายถึง รู้สึก ถ้าคุณเดิน ให้สังเกต ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นมาเองจากการเดิน เอาตัวความรู้สึกที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เอาความคิดบอกตัวเองว่ากำลังรู้ว่ารู้สึกอะไร 2 ความคิดที่เกิดจากการตั้งใจคิดต้องใช้มันในช่วงที่ต้องใช้ สำหรับคนเริ่มฝึก ให้ทิ้งความรู้สึกตัวไปก่อนในขณะที่ต้องคิดแก้โจทย์คณิต ไม่อย่างนั้นคุณจะทำงานประเภทที่ต้องใช้ความคิดไม่ได้ เพราะธรรมชาติของความรู้สึกตัวมันจะไปตัดกระแสความคิด ความคิดชนิดที่ต้องตั้งใจคิดนั้น จะไม่มีโทสะ โมหะ โลภะ แต่ความคิดที่ให้ตัดทิ้งด้วยความรู้สึกตัว คือ ความคิดที่เกิดจากการไม่ตั้งใจ มันคิดขึ้นมาเองอย่างควบคุมไม่ได้ อะไรที่คุณไม่อยากคิดแต่มันคิดขึ้นมาประเภทนั้่นครับ แต่ถ้าอยู่ในการฝึกเข้ารูปแบบ ไม่ว่าความคิดชนิดไหน ให้ตัดทิ้งหมด แล้วปล่อยให้คิดอีก อย่าห้ามความคิด 3 ไม่ใช่อย่างนั้นครับ คุณต้องปล่อยให้มันคิดแม้ว่าความคิดนั้นจะทำให้คุณเจ็บปวดก็ตาม เพราะคุณต้องใช้ตัวความคิดเพื่อฝึกการออกจากความคิด และจะออกจากความคิดได้จะต้องใช้ความรู้สึกตัว เป้าหมายคือการพัฒนาความรู้สึกตัว ไม่ใช่การพิจารณาธรรมะ การพิจารณาธรรมคือการคิด เมื่อคุณตระหนักว่ากำลังพิจารณาธรรมให้รีบตัดความคิดนั้นทิ้งแล้วปล่อยให้มันคิดขึ้นอีกแล้วก็ให้ตัดทิ้งอีกทำซ้ำไปเรื่อยๆ ถึงจุดหนึ่งเมื่อการรู้เท่าทันความคิดกระชั้นสั้นเข้าเร็วขึ้นเรื่อยๆความรู้สึกตัวจะตื่นขึ้นชนิดที่ทัศนะคติคุณจะถูกหักล้างหมด 4 วิธีปฏิบัติที่ได้ผลดีที่สุดไม่ใ่ช่การทำไปเรื่อยๆ แต่คือการทำให้ถูกต้องอย่างต่อเนื่อง ถ้าคุณทำไปเรื่อยๆอย่างผิดๆนั่นคือหายนะครับ ปล่อยให้มันคิด เมื่อคิดให้รู้สึกตัว ถ้าความคิดนั้นไม่สามารถถูกตัดขาดได้ ให้รู้สึกตัวขนานไปกับความคิดเอาไว้ มันจะค่อยๆไปทำลายโทสะ โมหะ โลภะทีละน้อย ขอให้สนุกกับมรรคนะครับ จากคุณ : koknam   เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 13:41:42

http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12696990/Y12696990.html