โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อย่าเชื่อโดยขาดการพิจารณาด้วยปัญญา เนื้อหาบางส่วนเป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้าบทความ ขอสงวนสิทธิในการเผยแผ่ต่อ โปรดเคารพต่อสิทธิของเจ้าของบทความ

เดิมพัน

บทความนี้พิเศษตรงที่ไม่ได้เกี่ยวกับประสบการณ์ปฏิบัติอะไร แต่เป็นเพราะมีคนบอกว่า สิ่งที่ผมทำอยู่นั้นผิด บทความที่พวกคุณได้อ่านไปในบล็อกนี้นั้นเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง และกำลังนำความหลงผิดไปสู่คนจำนวนมาก ผมไม่ทราบว่ามีคนจำนวนมากแค่ไหนที่หลงผิดตามที่ว่านั่น เพราะผมไม่เคยโฆษณาบล็อก นอกจากคนไม่เกิน 10 คนนับรวมญาติสายโลหิตเข้าไปด้วยแล้ว 5 คน ที่ผมบอกออกไปจากปากตัวเองว่าผมเขียนบล็อก



เค้าไม่ใช่ใครอื่นคือเพื่อนที่อยู่ในวัดเดียวกันนั่นเอง เมื่อเค้าเชื่อว่าสิ่งที่ผมเข้าใจนั้นผิด บอกของผิดๆ โดยที่เค้าไม่เคยได้ทดลองเพียงแต่คิดว่า มันไม่ใช่ มันผิดไปจากการตีความของเค้ามากเกินไป อีกทั้งตรงข้ามอย่างมากกับคำสอนของพระในวัด รวมไปถึงพระหลายๆรูปในสายหลวงพ่อเทียนที่สอนกันอยู่ ผมเองนั้นมองในแบบเดียวกันว่า วิธีที่เค้ากำลังฝึกนั่นไม่ตรง

เราจึงเดิมพันกันว่า

ผมจะขอเวลาฝึกอยู่ที่วัดอีกเพียงหนึ่งปี ถ้าไม่ถึงในระดับเชือกขาด ผมจะไม่ขอใช้วัดแห่งนี้เป็นที่กินที่อยู่อีกต่อไป เรียกว่า ทุบหม้อข้าวตีเมืองกันไปเลย รวมทั้งหากทำไม่ได้ ผมยินดีจะลบบล็อกนี้ทิ้งด้วย หลังจากวันที่หนึ่งของปี2012มาถึง แต่ในช่วงก่อนหน้านั้น ผมเขียนได้ตามปกติ

ในส่วนของเค้าขอเวลา 3 ปี เพื่อมาถึงจุด ศีลขันธ์ หากทำไม่ได้จะขอทำแบบเดียวกัน เพียงแต่ไม่มีการลบบล็อก

ส่วนการพิสูจน์ว่ามาถึงจุดนั้นได้จริงหรือไม่ เป็นเรื่องที่กำหนดได้ยาก ผมจึงยินดีรับการทดสอบทุกประเภท ที่อยู่ในขอบข่ายของการแสดงออกว่าหมดสิ้นความทุกข์ทางใจ

แม้ว่ามันจะเป็นการเดิมพันส่วนตัว แต่ผมเห็นว่ามันมีประโยชน์บางอย่าง ในการนำเสนอผ่านบล็อก นั่นก็คือ ในปัจจุบันมีการสอนการปฏิบัติธรรมกันมากมายหลายแบบ ต่างก็คิดว่าของตนนั้นถูกและทะเลาะเบาะแว้งไม่ได้หยุด แต่วิธีวัดว่า อย่างไหนคือ ของจริงกลับไม่มีปรากฏนอกจากคำเล่าลือ ผ่านปากศิษย์ ดังนั้นผมจึงขอเปิดก่อน ในบรรดาพวกคุณมีใครจะเดิมพันอะไรกับตัวเองด้วยไหมครับ เขียนออกมาให้ผมเห็นหน่อยว่า คนที่ตั้งใจฝึก หรือคุณคนที่รู้ตัวว่า คุณเกิดมาเพื่อทำสิ่งนี้ยังมีอยู่อีก แสดงความตั้งใจให้เห็นหน่อยครับว่า พวกคุณไม่ได้ฝึกไปวันๆ ทำไปเรื่อยๆ หิวก็กิน ง่วงก็นอน ขี้เกียจก็รู้ว่าขี้เกียจ ใช้วัดเป็นที่ประหยัดเก็บเงินสร้างตัว ผมทราบดีว่ามีคำสอนว่า อย่าไปหวัง ขอให้ทำไปเรื่อยๆ นั่นมันเป็นการฝึกด้วยความโลภ สำหรับผมมันเป็นคำสอนที่ฟังดูดี แต่จากสายตาของผมที่สังเกตคนพวกนี้ พวกเค้า เฉื่อยแฉะ อยู่ต่ำกว่าระดับเฉลี่ย และค่อยหมดแรงเหมือนม้าแก่ที่ต้องลากเกวียนอันหนักอึ้ง

ข้อดีอย่างทีสองคือ ในบรรดาพวกคุณที่อ่านบล็อกผมนั้น มีบางคนที่ชื่นชอบผมมากจนเกินไป หากผมพ่ายแพ้ในการเดิมพันนี้ คงทำให้คุณตาสว่างขึ้นบ้าง หันไปหาคนอื่นเสีย หรือไม่ถ้าหาไม่ได้ จงฝึกตนเองให้เป็นของจริง จนไม่ต้องหาใครอื่นมายึดเหนี่ยวอีก

ข้อดีอย่างที่สามคือ ในฐานะของผู้เขียนบทความ ผมจำเป็นต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เขียน ผมไม่เขียนส่งเดช บทความแต่ละอันผมเขียนขึ้นจากปัญญาเท่าที่มีในขณะนั้นอย่างเต็มที่ และผมมั่นใจมาก ว่ามันไม่ได้ผิดไปจากคำสอนของหลวงพ่อเทียน แต่หากว่าความมั่นใจนั้นเป็นเพียงสิ่งหลงผิดไปเอง ผมพร้อมจะรับบทลงโทษ ด้วยการออกไปจากวัดแห่งนี้ และไม่กลับมาใช้ประโยชน์ที่วัดพึงมีให้แก่คนคนนึงอีก



ผมไม่ได้รู้สึกคึกอย่างนี้มานาน ผมจะอัดทุกอย่างลงไปในปีนี้
หากพวกคุณมีความตั้งใจใดไว้ ขอให้ผมได้รับรู้ คนที่เอากันจริงๆนั้นมีอยู่และขอดูว่าคุณจะทำได้ตามที่พูดหรือไม่


ขอให้อาจหาญและร่าเริงในธรรมครับ






พึ่งทราบว่าแอบถูกบันทึกเทป และเจ้าของอนุญาตให้เอามาลงได้ครับ ผมยังไม่มีเวลาตรวจสอบแต่ เค้ายืนยันว่าเป็น ออริจินอล